Warszawa 6-7.04.2013 rok
Hasło: Roku Wiary „Panie przymnóż nam wiary”
Wczesnym porankiem po raz dziewiąty wyrusza nasza Rodzinno-Przyjacielska Pielgrzymka do Warszawy. Pielgrzymują 52 osoby na czele z księdzem Proboszczem Stanisławem Zinkiewiczem. Dzień rozpoczynamy od wyznania naszej wiary- modlitwą Wierzę w Boga. Obecnie przeżywamy Rok Wiary. Stawiamy sobie: pytania czym jest wiara, jaka powinna być?. Stawiamy sobie także cel, że musimy świadczyć innym o Chrystusie, musimy ożywić swoją wiarę, wyjść z marazmu religijnego. Jest to zadanie nie tylko na jeden rok, ale na całe życie.
Pielgrzymowanie w Warszawie zaczynamy od Świątyni Opatrzności Bożej, która będzie symbolem wdzięczności Narodu za odzyskaną wolność. Pragnęli wybudować Ją nasi praojcowi 200 lat temu, jednak dopiero dziś/po 1989r/ możemy wypełnić przyrzeczenia naszych przodków. Świątynia jest symbolem wdzięczności Narodu za odzyskaną wolność. Tutaj znajdują się relikwie bł. Jana Pawła II i bł. Ks. Jerzego Popiełuszki, spoczywają tu także wielcy Polacy. W ich intencji modliliśmy się. Cieszymy się, że i my możemy mieć udział w dalszej budowy sanktuarium ofiarowując „przysłowiową złotówkę”.
Następnym etapem było zwiedzanie: „Łazienek Królewskich” i Belwederu. Podziwialiśmy sale: pompejańską, marmurową, lustrzaną oraz salę Orderu Wojennego Virtuti Militari. Obejrzeliśmy wystawę poświęconą Marszałkowi Józefowi Piłsudskiemu oraz Jego gabinet. Był czas na chwilę refleksji i modlitwę w kaplicy prezydenckiej. Poczuliśmy atmosferę tego ważnego miejsca.
Na naszej drodze pielgrzymowania znalazło się sanktuarium Matki Bożej Nauczycielki Młodzieży Warszawa-Siekierki.
Kościół został wybudowany zgodnie z życzeniem Kardynała Prymasa Stefana Wyszyńskiego na cześć Matki Bożej na miejscu Jej objawień w okresie od 3.05.1943 do 15.09.1949 r. Tutejszy kapłan przedstawia nam dzieje, historię objawień oraz przybliża postać żyjącej wizjonerki p. Władzi. Maryja wielokrotnie mówiła jej o Różańcu” Matka Najświętsza kazała uczyć dzieci różańca” modlitwa ta jest papierkiem lakmusowym naszej wiary. Tradycyjnie uczestniczymy w Drodze Krzyżowej, którą poprowadził nasz Opiekun Duchowy ksiądz proboszcz Stanisław z pięknymi rozważeniami dotyczącymi wiary. Rozważając słowo Boże, odkrywaliśmy głębie Jego miłości i wiedzieliśmy, że to kolejna szansa, by cokolwiek z niej zrozumieć. Poszczególne Stacje symbolizują księgę „Życie każdego człowieka jest księgą”. Dziękujemy za Drogę Krzyżową, była ona dla nas prawdziwie mistycznym przeżyciem. Na koniec, na pamiątkę- grupowa fotka.
Następnie udajemy się do miejsca, gdzie przebywał, pracował, odpoczywał Prymas Tysiąclecia Stefan Wyszyński – do Choszczówki. We mszy świętej sprawowanej przez księdza Stanisława Zinkiewicza w intencji pielgrzymów w kaplicy Jasnogórskiej Matki Kościoła dziękujemy Panu Bogu, za to, że możemy się modlić w miejscu gdzie duchowym programem było nauczanie Sługi Bożego Stefana kardynała Wyszyńskiego.
Po krótkim odpoczynku wybraliśmy się na spektakl teatralny na Torwar. Mieliśmy niepowtarzalną okazje obejrzeć musical „Polita” Janusza Józefowicza z olśniewającymi efektami w 3D. Świetny śpiew i taniec Nataszy Urbańskiej odtwórczyni roli głównej bohaterki Poli Negri porywał widzów, a do tego świat komputerowy z trójwymiarową scenografią to coś w wielkim stylu, wychodziliśmy pod wrażeniem i zadowoleni. Po powrocie do Choszczówki na nocleg długo jeszcze dzieliliśmy się wrażeniami przebytego dnia.
Poranek obudził nas słońcem i z chęcią udaliśmy się na wspólne śniadanie, które bardzo sprawnie i smacznie przygotowały nasze dziewczyny. Dziękujemy im wszystkim-za posiłek, a Andrzejowi za pyszną jajecznicę.
O tym, że Choszczówka jest miejscem wyjątkowym i niezwykłym dowiedzieliśmy się od siostry Urszuli, która pracuje od początku powstania Ośrodka. Bardzo ciekawie i interesująco opowiadała o dziejach i historii oraz znaczeniu tego historycznego miejsca. Tutaj bowiem Prymas prowadził ważne rozmowy dotyczące Kościoła i Państwa, spotykała się Rada Główna Episkopatu i wiele innych interesujących rzeczy tu się działo. Na koniec naszego pobytu siostra Urszula przekazała nam słowa Stefana Kardynała Wyszyńskiego „Was tu obecnych i wszystkich, którzy będą kiedykolwiek tu przychodzili błogosławię W Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen”
Na niedzielną Eucharystię jedziemy do Archikatedry p.w. Św. Jana Chrzciciela. Po mszy udaliśmy się do krypty, w której spoczywa były Prymas Józef Glemp, wcześniejszy Biskup Diecezji Warmińskiej. Modlitwę poprowadził ks. Stanisław Zinkiewicz, modliliśmy się także w Kaplicy Prymasa Tysiąclecia. Zwiedzanie Warszawy to wielka frajda a z takim przewodnikiem jak p. Robert to szczególnie. Dzięki Jego bogatej wiedzy i sposobie przekazu zainteresował nas wszystkich. Zobaczyliśmy i podziwialiśmy przepiękne Stare Miasto, jego Rynek i kamienice, warszawską Syrenkę, Zamek Królewski, Barbakan, Pomnik Powstańców Warszawy oraz Małego Powstańca, Katedrę Polową Wojska Polskiego, a także Trakt Królewski min. Pałac Prezydencki. Żal było żegnać się, bo jeszcze tyle ciekawych informacji mogliśmy usłyszeć od przewodnika, także tych przemilczanych, niewygodnych dla naszych władz państwowych z najnowszej historii.
Ostatnim etapem była modlitwa u grobu ks. Jerzego Popiełuszko którą poprowadził ks. Proboszcz. Następnie udaliśmy się do muzeum, w dziewięciu salach przedstawione zostały kolejne etapy życia ks. Popiełuszki. Muzeum to uczy historii i jest opowieścią o kapłanie, niezłomnym obrońcą praw Bożych i ludzkich. Wystawa przedstawia fakty, prawdę, które skłaniają do zadumy, refleksji, głębokiego przeżycia i pytania o sens istnienia człowieka, o tajemnicę śmierci i świętości. Była ta dla nas ważna, bardzo mocno przeżyta lekcja. Nadmienię, że diakon J. Popiełuszko święcenia kapłańskie przyjął z rąk Kardynała Stefana Wyszyńskiego, a także to, że Prymas w roku Tysiąclecia Chrztu Polski rozpoczął obchody Sacrum Milenium w kościele na Żoliborzu pw. Św. Stanisława Kostki. A więc cały czas podczas naszej już IX Pielgrzymki towarzyszy nam postać Prymasa Wyszyńskiego, za którego modliliśmy się i prosiliśmy o rychłą beatyfikację.
Ruszyliśmy w drogę powrotną, w Łomiankach w restauracji ”Nasza Chata” czekał na nas upragniony obiad. IX Pielgrzymka pozwoliła nam wzrastać w wierze, był to też czas refleksji, zadumy i modlitwy. Wierzę, że spotkanie konkretnych osób wyruszających razem na pielgrzymi szlak nie jest przypadkiem. Dlatego będziemy się troszczyli o przyszłe wyjazdy. Mamy nadzieję, że Ci, którzy razem z nami wyruszą w drogę, będą wracali zadowoleni, odnowieni duchowo, wypoczęci i radośni.
Organizatorzy
