IV Podlasie 2008

IV Rodzinna Pielgrzymka Dobre Miasto – Podlasie, 12-13 kwietnia 2008 r.

 „Matko Boża Królowo Rodzin miej w opiece nasze rodziny”

Już w czasie powrotu z III Pielgrzymki ustalaliśmy trasą następnej pielgrzymki. Największe zainteresowanie wzbudziła propozycja pielgrzymki na Podlasie. Ksiądz proboszcz  przyłączył się do zwolenników tego pomysłu, ponieważ jest to kraina ciekawa, bogata w historię i różnorodność religii. Podlasianie znani są z pobożności i religijności. Na Ziemi Podlaskiej znajdujemy liczne obiekty sakralne obrządku rzymskokatolickiego, prawosławnego, greckokatolickiego, islamskiego czy judaistycznego. Tak więc planowana pielgrzymka będzie  mieć charakter ekumeniczny.

Dzień pierwszy: 12.04.2008 sobota

W sobotę 12 kwietnia kierowca – pan Michał  z firmy Inter-Trans punktualnie  o godz. 6.00 zabrał z ul. Kościuszki  w Dobrym Mieście pierwsza grupę pielgrzymów. Naprzeciw naszego kościoła wsiadła kolejna grupa pielgrzymów i odbyła się miła uroczystość pożegnania i poświęcenia przez ks. proboszcza Stanisława. Ks. proboszcz życzył nam udanej pielgrzymki i przekazał nam materiały promujące kolegiatę  dobromiejską. Żałował  że tym razem nie może uczestniczyć w pielgrzymce,  ponieważ  w tym czasie przebywał Biskup Warmiński na wizytacji w dekanacie dobromiejskim Następną grupę krewnych i przyjaciół zabraliśmy z  Olsztyna. Dołączył  do nas również nasz przewodnik duchowy ks. Marcin Wysocki. Ksiądz pochodzi z Olsztyna. W 2000 roku przyjął święcenia kapłańskie w Wyższym Seminarium Duchownym „Hosjanum” w Olsztynie. Księdza Marcina poznaliśmy w czasie jego prawie trzyletniej posługi w naszej parafii w Dobrym Mieście. Szybko zyskał sympatię wiernych i naszą jako osoby bardzo energicznej, kontaktowej i nowoczesnej – otwartej na dyskusję na wszystkie tematy. Ksiądz o zacięciu naukowym, ponieważ w tym czasie przygotowywał się do obrony pracy doktorskiej na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Mając w krótkiej perspektywie tak poważne wyzwanie, bez wahania przyjął naszą propozycję uczestniczenia w pielgrzymce. Z Olsztyna wyjechaliśmy planowo. Po godzinie podróży tuż za Szczytnem rozpoczęliśmy modlitwę.

         Pierwszą atrakcją pielgrzymkową był kościół pw. Trójcy Przenajświętszej w Myszyńcu. http://www.kuria.lomza.pl. Miała to być krótka wizyta w kościele, którego architekturę  podziwiamy przejeżdżając przez to kurpiowskie miasto, jednak dzięki zaangażowaniu ks. proboszcza  Zbigniewa Jaroszewskiego wizyta  przedłużyła się. Ksiądz proboszcz z pasją opowiadał o historii, remoncie i przyszłości kościoła. Kościół jest przepiękny, największy z  murowanych  na kurpiowszczyźnie. Pełni funkcję Kapituły Kolegiackiej . W kościele znajduje się figura Matki Boskiej Fatimskiej koronowana 12 listopada 2000 roku przez biskupa Stanisława Stefanka . W mglisty, rześki poranek po prawie godzinnej wizycie ksiądz proboszcz serdecznie nas pożegnał i zachęcał do  wstąpienia  po drodze do domu, w którym urodził się prymas tysiąclecia – Stefan Wyszyński w Zuzeli oraz do Muzeum Rolnictwa w Ciechanowcu. Serdecznie ks. proboszczowi podziękowaliśmy za życzliwość i gościnność. Zapamiętamy go jako pasjonata oddanego kościołowi i wiernym.

Do Grabarki k. Siemiatycz dotarliśmy o godz. 12.30. Szybko odnaleźliśmy mniszkę Alę która w cerkwi czyściła lichtarze. Bardzo młoda prawosławna mniszka z zakonu św. Marty i Marii zapoznała nas z historią św. Góry Grabarki jako  świętego miejsca i celu pielgrzymek wiernych prawosławnych. Zapoznała nas z historią cerkwi górującej na wzgórzu i monasteru Św. Marty i Marii, objaśniła symbolikę  ikon i portretów licznie zgromadzonych świętych prawosławnych. Więcej informacji na stronie http://www.grabarka.pl Po zwiedzeniu Góry Krzyży i zaopatrzeniu się w pamiątki udaliśmy się do Białowieży. W trakcie podróży rozwinęła się dyskusja na temat prawosławia.. Do dyskusji włączył się ksiądz Marcin , który dał nam doskonały wykład na temat prawosławia.  Mówił o historii prawosławia i jego wpływu na Podlasie o podobieństwach i różnicach wiary  i wielu ciekawych aspektach  wiary prawosławnej. Byliśmy pod wrażeniem  tak szczegółowej wiedzy księdza Marcina.

Do Białowieży przyjechaliśmy z półgodzinnym opóźnieniem co spowodowało, że nie mogliśmy już obejrzeć rezerwatu żubrów. Dostaliśmy się natomiast do Muzeum Przyrody. Zwiedziliśmy nowoczesne i bardzo interesujące muzeum, w którym wyeksponowano życie puszczy i pokazano florę i faunę w bardzo  ciekawy sposób . Wykorzystano do tego technikę audiowizualną i laserową. Pokazano ekosystemy a w nich naturalnej wielkości zwierzęta żyjące w puszczy . Mogliśmy więc do woli zrobić zdjęcia np. z królami puszczy – żubrami. Zapoznaliśmy się również z historią pałacu carskiego w Białowieży i historią tego puszczańskiego miasta. W latach 1889-1894 roku Car Aleksander III w miejscu dotychczasowego dworu myśliwskiego książąt litewskich i królów polskich wybudował ogromny i  przepiękny  pałac carski   a w latach następnych otoczył ten pałac ogrodem w stylu angielskim. Pałac  pełnił  wiele funkcji i doczekał w dobrym stanie Polski Ludowej. Jednak decyzją władz komunistycznych, pałac ten w latach 1958-61 został zburzony. Zadowoleni i zachwyceni tym co zobaczyliśmy  wsiadamy do autokaru z postanowieniem że trzeba tu jeszcze wrócić. Więcej informacji na stronie http://www.bialowieza.pl Po wyruszeniu w ostatni etap sobotniej podróży  spadł bardzo rzęsisty deszcz na puszczę, tak potrzebny dla budzącej się przyrody. W sobotnie późne popołudnie opuszczamy majestatyczną i ogromną Puszczę  Białowieską i przez Bielsk Podlaski wzdłuż Narwi udajemy się do Juchnowca.

Zgodnie z programem punktualnie o godz. 18.20  podjeżdżamy pod Sanktuarium Matki Bożej Królowej Rodzin i Domu Pielgrzyma w Juchnowcu . Szybko odnajdujemy ks. proboszcza, który bardzo serdecznie nas przywitał. Po szybkim zakwaterowaniu o godz. 19.00 rozpoczęliśmy mszę święta, podczas której modliliśmy się do Matki Bożej Królowej Rodzin. Po mszy zapoznaliśmy się z ołtarzem Matki Bożej Juchnowieckiej , który słynie  z licznych cudów i  doznanych łask przez wiernych.. W roku 1996  arcybiskup Stanisław Szymecki nadał specjalny tytuł  Matce Juchnowieckiej: Matka Boża –Królowa Rodzin. http://www.sanktuaria.bialystok.opoka.org.pl

 

Dzień drugi: 13.04.2008 niedziela

Po śniadaniu i wpisaniu się do Księgi pamiątkowej ksiądz proboszcz podziękował za przybycie , aktywny udział we mszy św. i pozostawienie Domu Pielgrzyma w dobrym stanie.  Wyjeżdżamy z Juchnowca i udajemy się do Świętej Wody. Juchnowiec leży ok. 10 km na południowy – zachód od Białegostoku  a Święta Woda przeciwlegle na północny wschód graniczy z miastem Białystok. Przejeżdżamy więc w niedzielny pochmurny i senny poranek przez Białystok. Na kwadrans przed planowanym rozpoczęciem dodatkowej mszy niedzielnej – zamówionej przez nas, stajemy przed niewielkim kościółkiem na Górze Krzyży. Jesteśmy w sanktuarium Matki Bożej Bolesnej. Nad ołtarzem widoczna kopia obrazu Matki Bożej Bolesnej, który słynie z licznych łask uzdrowienia szczególnie osób niewidomych i niedowidzących. Miejsce to jest znane w kraju i za granicą. Wiele osób przyjeżdża tu modlić się pod cudownym obrazem i przemywa twarz w źródełku bijącym obok kościółka. W kościele przywitał nas bardzo energiczny ksiądz proboszcz. Mszę święta poprowadził ksiądz Marcin, podczas której wygłosił piękne kazanie, w którym nawiązał do życia świętego i naszego pielgrzymowania. Organizacja tej mszy była dla nas dużym wyzwaniem, ponieważ po raz pierwszy w całości taką mszę poprowadziliśmy. Na mszę zabraliśmy śpiewniki i zaśpiewaliśmy cztery pieśni acapella. Jak zwykle niezawodny w posłudze liturgicznej był Joachim. Wspierała go pięknym śpiewem Basia i czytaniem intencji Janek. Po wyjściu z kościoła owiał nas silny chłodny wiatr i nadciągnęły ciemne deszczowe chmury. W tych trudnych warunkach pogodowych  odbyliśmy drogę krzyżową. Jak zwykle stacje drogi krzyżowej czytali młodzi. Na koniec Marek wkopał na pamiątkę pielgrzymki  krzyż pielgrzymki rodzinnej  z Dobrego Miasta . Potem  wpisaliśmy się do Księgi Pamiątkowej. Dzięki Bogu oszczędził nas deszcz. Niezwykłą postacią okazał się ksiądz proboszcz. Góral z pochodzenia, prawdziwy gospodarz terenu, budowniczy  tego miejsca i pasjonat budowy nowego dużego kościoła. Odnowił kościół, zbudował  nowoczesny  Dom Pielgrzyma i duży  parking. Ksiądz proboszcz otoczył nas prawdziwą ojcowską opieką . Poprowadził drogę krzyżową , opowiedział o historii tego miejsca i planach . Zachęcał do dalszego pielgrzymowania w to miejsce. Przekazał nam przepięknie wydane kalendarze i zaprosił do domu pielgrzyma w którym mogliśmy się ogrzać  i zjeść gorące olbrzymie pączki. Na pożegnanie stwierdził, że nigdy nie spodziewał się tego, że będąc 30 lat temu w Dobrym Mieście podczas pielgrzymki rowerowej z młodzieżą, po tylu latach będzie gościł tak liczną grupę pielgrzymów z Dobrego Miasta http://www.sanktuaria.bialystok.opoka.org.pl

Na pożegnanie Świętej Wody zaświeciło słońce i do wieczora mieliśmy piękną pogodę.

Kolejnym punktem naszej pielgrzymki był położony  w pobliżu, w samym środku Puszczy Knyszyńskiej  -Supraśl. To wielokulturowe i wieloreligijne miasteczko przyciągnęło nas do Monastyru Męskiego Prawosławnego i odbudowanej w nim cerkwi oraz muzeum ikon. Ponadto do Pałacu Buchholtzów i restauracji w której mieliśmy zjeść obiad. Dojeżdżając do Supraśla  widzimy po lewej stronie majestatyczną bryłę monastyru i charakterystyczne kopuły znajdujących się tam dwóch cerkiew a po prawej kolejne wieże  kościoła katolickiego i protestanckiego. Punktualnie w południe zaczęliśmy zwiedzać Muzeum Ikon. W urządzonym nowocześnie muzeum zobaczyliśmy przepiękne malowidła i rysunki świętych wykonane przez mnichów prawosławnych. Zapoznaliśmy się z ikonografią i dlatego łatwiej  było nam zrozumieć symbolikę przedstawionych postaci świętych. Następnie udało nam się zwiedzić odbudowaną  od podstaw Cerkiew Zwiastowania NMP Z uwagi na to, że w odbudowanej cerkwi nie była odprawiana msza, mnich zakonny zgodził się udostępnić cerkiew do zwiedzenia, jednak obowiązywało go milczenie w tym czasie i nie udzielił żadnych informacji. Po zwiedzeniu monastyru  udaliśmy się do części przemysłowej miasteczka. W połowie XIX wieku Niemieccy fabrykanci stworzyli tutaj ośrodek  włókienniczy. Działało tutaj aż 7 fabryk tkackich. Największym przedsiębiorcą był Buchholtz. Pozostały po nim budynki fabryki i przepiękny pałac, w którym teraz mieści się Liceum Sztuk Plastycznych. Następnie od. godz. 14.00 czekał już na nas obiad w jednej z restauracji oferującej obiady domowe . W dobrych nastrojach , przy pięknej pogodzie o godz. 15.00 opuszczamy Supraśl i udajemy się w drogę powrotną do Dobrego Miasta. Po drodze jeszcze z okien autokaru pokrótce zwiedzamy najciekawsze  miejsca Białegostoku. Przewodnikiem był Andrzej., który dobrze zna Białystok. Zobaczyliśmy Pałac Branickich , Aleję Lipową – główną promenadę miasta od kościoła Farnego do kościoła św. Rocha. Zobaczyliśmy tez synagogę i nową Cerkiew pw. Sw. Ducha na Antoniuku http://pl.wikipedia.org/wiki/bialystok. W drodze powrotnej nie brakowało czasu na modlitwę , śpiewy i żarty. Odmówiliśmy kolejne dziesiątki różańca. Tym razem nikogo nie trzeba było do tego  namawiać. Do każdej dziesiątki zgłaszały się osoby , które przed każdą z części modlitwy różańcowej wygłaszały osobiste intencje. Na poprzednich pielgrzymkach część osób trzeba było namawiać. Tym samym  spełniło się nasze kolejne pielgrzymkowe oczekiwanie.  W drodze powrotnej najbardziej aktywny był ksiądz Marcin.  Zadowolony i rozluźniony żartował, opowiadał ciekawe historie, prowadził śpiew i modlitwę. Rozkręciła się też Martusia , która wciągnęła do wspólnej zabawy wszystkich pielgrzymów i „rozkołysała” autokar. Tym razem osamotniona brakiem Małgosi mogła liczyć na pomoc  Marka, Sebastiana i Adama.  W Olsztynie pożegnaliśmy ks. Marcina , który  bardzo nam dziękował za wspólne dwa dni i  modlitwę. Prosił o wsparcie modlitewne jego starań o doktorat. Poinformował, że obrona pracy doktorskiej odbędzie się w dniu 16 czerwca w Lublinie. Myśmy też szczerze księdzu Marcinowi podziękowali, ponieważ nie zawiódł naszych oczekiwań. Jesteśmy wdzięczni ks. Marcinowi za przekazaną nam dużą wiedzę historyczną i religijną, za dobry kontakt z nami a szczególnie z młodzieżą , za jego otwartość i energię którą nas po części obdarzył.

Podsumowując;  była to kolejna udana pielgrzymka, której efekty przerosły  nasze oczekiwania. Zdobyliśmy kolejne ciekawe doświadczenia  do organizacji następnych pielgrzymek.

 

PS. Ks. Marcin obronił pracę doktorską i od października 2008 roku rozpoczął pracę naukowo-dydaktyczną na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim.

mapa Pielgrzymka IV Podlasie

 

Galeria z Pielgrzymki na Podlasie 2008